آفات مهم سیب و گلابی
سرخرطومی سیب(Anthonomus pomorum ) این حشره از آفات مهم درختان میوه دانه
دار در نواحی کوهستانی و سردسیر می باشد . وجود آن از کشورهای اروپایی ، شمال
آفریقا – روسیه – افغانستان و ترکیه گزارش شده است . در ایران این آفت از دماوند –
طالقان و شمشک جمع آوری شده است . در دره رودخانه هراز در منطقه لاریجان ، گاهی
درختان سیب و گلابی به این آفت آلودگی شدید نشان می
دهند
بیولوژی و مشخصات :
حشرات کامل حدود 5/3 تا 6
میلی متر طول دارند . نرها کمی کوچکتر از ماده ها هستند . رنگ آنها بین قهوه ای
تیره تا قهوه ای روشن تغییر می کند و در ثلث انتهایی هریک از بالپوشها یک نوار مورب
زرد رنگ وجود دارد که مجموعا وقتی بالپوشها بسته است به شکل V یا هفت دیده می
شود.
حاشیه این نوارها معمولا تیره تر از سایر قسمتهای بدن به نظر می رسد .
بالپوشها و پاها از پرزهای خاکستری رنگ و کم پشت پوشیده شده است ، بعلاوه در انتهای
قدامی ران پاها به سمت داخل یک خار نوک تیز و نسبتا قوی وجود دارد . وضع این خار در
گونه مشابه آن A.pyri کاملا متفاوت است . طول خرطوم به 2/1 تا 5/1 میلی متر می رسد
. تخم ها بیضوی و به رنگ سفید شکری است و در حدود 7/0 میلی متر می باشد . لاروها
سفید رنگ ، خمیده و بدون پا هستند و در میان غنچه ها و شکوفه های خشک شده دیده می
شود . طول بدن لارو در حداکثر رشد 5 تا 6 میلی متر است .
این حشره زمستان
را به صورت حشره کامل در زیر پوستک های تنه درختان سیب و گلابی بسر می
برد.
در بهار به محض گرم شدن هوا و مصادف با باز شدن جوانه های برگ ظاهر می
شوند و پس از مختصری تغذیه از برگهای جوان ، در داخل شکوفه های باز نشده که هنوز
سبز و کوچک هستند ، تخم می گذارند .
این تخم ها به فاصله یک هفته تا 10 روز
باز می شوند و لاروها پس از خروج از تخم از اندام های زایای گل ( پرچم و مادگی )
تغذیه می کنند . شکوفه های آفت زده باز نمی شوند و گلبرگها در حالت غنچه خشک می
شوند . به رنگ قهوه ای روشن در می آیند. لاروها به فاصله 4 هفته دوران تغذیه خود را
خاتمه داده و در داخل غنچه های خشک شده تبدیل به شفیره می شوند و پس از 2 تا 3 هفته
به حشرات کامل تبدیل می شوند . این حشرات پس از مختصر تغذیه به زیر پوستک ها و
پناهگاه های دیگر می روند و مدتی نزدیک به 10 ماه به استراحت می پردازند
.سرخرطومی سیب در اکثر نقاط کشور ما اهمیت اقتصادی ندارد و به سادگی در اثر
عوامل طبیعی کنترل کننده جمعیت آن محدود می گردد . در کشور ما مطالعات کافی در مورد
بیولوژی و به خصوص عوامل طبیعی کنترل کننده روی این گونه صورت نگرفته است . در
منابع خارجی از وجود پارازیت های موثر و مفیدی از جمله examinator ، pimpla ،
P.pomorum و گونه های چندی از جنس های Apanteles ، Meteorus ، Habrocytus نام برده
می شود
مبارزه :
در صورتیکه سابقه خسارت این
آفت در منطقه ای شدید باشد و بررسی حشرات کامل در زیر پوستک ها ، تراکم آنها را در
حد بالای زیان اقتصادی نشان می دهد . می توان درختان میزبان را پس از باز
شدن برگها و قبل از باز شدن شکوفه ها با محلول 2 در 1000 تکسافن یا تیودان سم پاشی
نمود.
خانواده
membracidae ( زنجره های درختی)
در حشرات متعلق به این خانواده پیش گرده رشد
زیادی کرده و سر وشکم را می پوشاند و به اشکال مختلف دیده می شود. پوره و حشرات
کامل این زنجره ها از شیره گیاهی قسمت های هوایی درختان ودرختچه ها تغذیه می کنند .
در برخی از گونه ها پوره ها روی گیا هان علفی و حشرات کامل روی درختان تغذیه می
کنند . این زنجره ها 1 یا 2 نسل در سال دارند و زمستان را به صورت مرحله تخم سپری
می کنند . خسارت اصلی این زنجره ها مبوط به عمل تخمگذاری حشرات کامل ماده می
باشد
مثال : زنجره سیب Cerasa bubalus .
یادآوری : زنجره ها
حشراتی هستند که جهش قابل توجهی دارند ، منتهی پای عقبی جهنده ندارند و جهش بوسیله
عضلات قوی در قفس سینه صورت می گیرد و نه بوسیله ماهیچه های
پاها
پسیل
گلابی Psylla pyricola
بهترین موقع مبارزه علیه این آفت آخر زمستان و مصادف با
موقع تخمریزی حشرات کامل است. مبارزات شیمیائی زمستانه که علیه شته ها و شپشک های
نباتی صورت می گیرد به خوبی روی این آفت هم موثر واقع می شود. به تجربه ثابت شده
است که به کاربردن امولسیون های روغنی بدون سم چنانکه باید روی این آفت موثر نیست ،
زیرا حشرات کامل از نقاط دیگر بر روی درختان روغن پاشیده شده پرواز می کنند و
آلودگی دوباره ایجاد می شود. مبارزه تابستانه با یکی از سموم فسفره نفوذی مانند
اکامت به نسبت یک در هزار ، یا زولن به نسبت دو در هزار همراه با مویان روی این آفت
به خوبی اثر می کند
.
سپردار
واوی سیب Lepidosaphes malicola
(Hom.: Diaspididae)
این آفت
به درختان سیب، هلو، گوجه، زردآلو و ندرتاً گلابی حمله میکند. در روی درختان بید،
تبریزی، یاس و عده دیگری از درختان زینتی نیز مشاهده شده است. این آفت به سیبهای
شفیعآبادی، شمیرانی، مورو، لاله و به خصوص سیب گلاب بیشترین خسارت را وارد میکند.
سیبهای مشهدی و زرد و قرمز لبنانی کمتر آلوده میشود. سپردار واوی سیب به تمام
قسمتهای هوایی درخت سیب از قبیل تنه، شاخه، برگ و میوه حمله مینماید. درختان
آلوده دارای برگهای کوچک و پریده رنگ، میوههای بدشکل و ریز و سرشاخههای خشک
میباشند.
زیستشناسی
سپردار واوی سیب زمستان را به صورت تخمهای
سفید رنگ شکری به تعدادی در حدود 100 عدد در زیر سپر ماده میگذراند. تخمها دارای
دیاپوز اجباری میباشند. پورهها در شرایط کرج در اواسط اردیبهشت ماه بیرون میآیند
و به خوبی روی تنه درختان میزبان حرکت میکنند و به سهولت توسط باد جابجا میشوند.
پس از پیدا کردن محل مناسب بلافاصله تغییر جلد میدهند. پاها و شاخکها را از دست
داده و ثابت میشوند. در این موقع در اطراف بدن حشره رشتههای مجعد مومی شبیه به
پنبه مشاهده میشود که به مرور متراکم شده و به صورت هالهای اطراف بدن حشره را
میگیرد. پوره سن 2 پس از 15 تا 20 روز تغذیه تغییر جلد میدهد و در این حالت حشره
نر تبدیل به شفیره میشود و کمی بعد حشره کامل بالدار زیر سپر خارج میشود.
پورههای نسل دوم این آفت در اواسط مرداد ماه مشاهده میشوند. سپردار واوی سیب
دارای دو نسل میباشد. طبق نظر برخی محققین در نواحی گرمسیر اصفهان نسل سومی از این
حشره مشاهده میشود.
کنترل:
1- Fiscus = (physcus)
testaceus
Aphlinidae
علاوه بر تعداد زیادی از کفشدوزکها، زنبورهای
پرازیتوئید فوق از خانواده Aphelinidae زمستان را به صورت لارو در داخل بدن حشره
ماده میگذرانند و در بهار موقعی که پورهها شروع به تعویض جلد کردند این زنبورها
خارج شده و در بدن پورههای سن دوم شروع به تخمریزی میکنند.
3-
Hemisarcoptes malus (Acari: Hemisarcoptidae)
کنه فوق پرداتور تخم شپشک
واوی سیب بوده و خود و پورههایش از تخم این حشره تغذیه میکنند. زمستان به صورت
ماده بالغ در بین تودههای تخم در زیر سپرهای این حشره سپری
میکنند
کنترل شیمیایی:
. مبارزه شیمیایی باید زمانی باشد که
شپشک در مرحله Crawler باشد و 75% پورههای از زیر سپر خارج شده باشند.
1.
آزینفوس متیل(گوزاتیون) EC20% و 2در هزار
2. اتیون EC47% و 1.5
درهزار
3. اتریمفوس(اکامت) EC50% و 1در هزار
4. کلرپیریفوس(دورسبان)
EC40.8% و1.5- 1 درهزار
5. روغن امولسیون شونده O 80% و 5/. درصد
سمپاشی زمستانه اواخر زمستان به صورت روغنپاشی (سموم روغنی Volk) پس از
سپری شدن اوج سرمای زمستان و قبل از بیداری درختان انجام میشود (روغنهای زمستانه
دارای هیدروکربن اشباع کمتری
هستند).
پسیل
گلابی ((Pear PsyllaCacopsylla pyricola
(Hom.:
Psyllidae)
در اکثر نقاط کشور وجود دارد. خسارت آن در نواحی گرم و خشک بیشتر
از نقاط سرد و مرطوب است. پسیل گلابی در دوره پورگی و حشره کامل مقدار زیادی شیره
گیاهی مکیده و پس از جذب مواد مورد نیاز بقیه را با تغییراتی به صورت مایع چسبناک
دفع میکند. از این رو این آفت به شدت به این مایع چسبناک آلوده میشوند. در اثر
بسته شدن روزنههای برگ عمل تهویه و تنفس در برگها متوقف میگردد. در اثر اختلالات
تغذیه و تنفس، رشد و تشکیل جوانههای برگ و گل سال بعد در روی شاخهها متوقف
میماند. جوانههای گل و میوه در روی درخت تشکیل نمیگردد و میوههای همان سال ریز
و بدشکل میشوند. در سالهای اخیر پسیل گلابی را ناقل بیماری میکوپلاسموز Pear
decline یا زوال گلابی نیز میشناسند. این بیماری باعث خشکیدن سریع درختان گلابی
میشود.
زیستشناسی
زمستان را به صورت حشره کامل در زیر
برگهای ریخته شده اطراف تنه درخت، زیر پوستهای تنه و بیشتر در سطح زیرین سرشاخهها
میگذراند. اولین تخمریزی در اوایل اسفندماه و معمولاً در نزدیکی جوانهها صورت
میگیرد. در این موقع جوانههای درختان تازه شروع به رشد میکنند. حشرات ماده
تخمهای خود را به طور ردیفی و اغلب به صورت رشتهای قرار میدهند. تخمریزی زمستانه
تا پایان ریزش گلبرگها ادامه دارد. در بهار و تابستان بیشتر تخمها بر روی برگها به
حالت مجتمع در نزدیکی رگبرگهای اصلی گذاشته میشوند. پورهها پس از خروج از تخم
متوجه سرشاخهها میشوند و در روی جوانههای برگ متمرکز میگردند. در اثر تراکم
پورهها روی برگهای جوان، برگها کوچک میمانند و پیچیده میشوند. ترشح عسلک در نسل
اول کم است ولی در نسلهای بعدی به خصوص در ماههای گرم ترشح عسلک شدیدتر میشود.
دوران پورگی بسته به شرایط آب و هوایی از 30 تا 37 روز تغییر میکند. تعداد نسل
معمولاً 4 تا 6 بوده ولی در اکثر نقاط کشور 5 نسل
دارد.
کنترل:
1- پسیل گلابی طالب آب و هوای گرم و خشک است و
در نواحی که رطوبت نسبی پایین و درجه حرارت نسبتاً زیاد باشد تراکم و خسارتش شدت
بیشتری دارد. از این رو در باغهایی که در زیر درختان اقدام به کشت یونجه یا پوشش
سبز دیگری نمایند، نظر به اینکه محیط را تا حدودی مرطوب میسازد، جمعیت آفت و
تخمریزی حشره کاهش پیدا میکند.
2ـ رعایت اصول باغبانی: فواصل درختان
نبایستی کمتر از 8 متر انتخاب شود، هرس شاخههای اضافی و کاستن از انبوهی بیش از حد
شاخ و برگ که موجب تهویه بیشتر میشود در کاهش انبوهی آفت بسیار مهم است.
3ـ
دشمنان طبیعی
شکارچیهایی نظیر Exochomus quadripustulatus، A.nemorum
Adalia bipunctata، Anthocoris nemoralis، Chrysopa carnea و زنبور پارازیتوئید
Trechnites sp. از خانواده Encyrtdae.
کنترل شیمیایی:
همزمان
با تورم جوانه ها تا ریختن سه چهارم گلبرگها یا بلافاصله پس از ریختن گلبرگها. در
صورت زیاد بودن ترشحات قبل از سمپاشی، درخت با آب شستشو شود.
1. فوزالن
EC35% و 1.5 در هزار
2. گوزاتیون EC20% و 2 درهزار
3. دیازینون EC60%
و 1 در هزار
4. اندوسولفان EC35% و 2 درهزار
شته مومی یا شته خونی سیب wooly a phid
Eriosoma lanigerum
(Hom.:
Eriosomatidae)
ریشه واژه خانواده Eroisomatidae در لاتین به معنای بدن
پشمالو میباشد. این آفت در اکثر نقاط جهان که سیب کاشت میشود شیوع دارد غیر از
سیب به انواع گلابی اهلی و وحشی، به، زالزالک و نیز نارون آمریکایی با نام Ulmus
americana (میزبان اول) حمله میکند.
این آفت به صورت توده های سفید
رنگ در ماههای مهر و تابستان روی سرشاخهها و تنه درختان دانهدار به خصوص در اطراف
زخمهای حاصله از هرس شاخهها دیده میشود. این آفت به ریشه و طوقه دررختان نیز
حمله میکند. در روی ریشه وطوقه خسارت این آفت با ایجاد برآمدگی و گالهای مخصوص
همراه است. این برآمدگی و گالها روی سرشاخهها هم دیده میشود. ارقام بومی کشور
حساسیت فراوانی به این شته دارند. در حالیکه برخی ارقام خارجی مانند زرد و قرمز
لبنان کمتر مورد حمله واقع میشوند.
زیستشناسی
این شته
اگرچه دو میزبانه است ولی در مناطقی که میزبان اول یافت نشود (مانند کشور ایران) در
تمام مدت سال روی میزبان دوم (درختان دانهدار) زندگی میکند و مراحل جنسی و تخم در
این شرایط دیده نمیشود. در شرایط عادی که هر دو میزبانه وجود داشته باشد مانند همه
شتههای دومیزبانه، مرحلهای از سیکل زندگی خود را روی درختان میوه دانهدار و
مراحلی را نیز ری درختان نارون (افراد جنسی نر و ماده تخم، ماده موسس،ماده
فونداتریژن) سپری میکند.
این شته ناقل بیماری قارچی شاتکر چند ساله روی
درختان سیب میباشد. زمستان گذرانی در مرحله پورگی سپری میشود. محل زمستان گذرانی
در شکافهای موجود روی تنه و شاخههای سنین مختلف و حتی شاخههای همان سال و طوقه و
ریشههای ضخیم و اصلی مجاور تنه و نزدیک سطح خاک
میباشد.
کنتـــــــرل:
1ـ مبارزه بیولوژیک
الفـ زنبور
Aphelimus mali (Aphelinidae) از پارازیتوئیدهای اختصاصی شته مومی سیب
میباشد.
بـ لارو و حشرهکش کفشدوزکهای
Coccinella
septampunotata
Exochomus spp
Chilocorus spp
جـ لاروهای
مگسهای سیرفید و لاروهای کریزوپا
دـ لاروهای پشههای
Cecidomyiidae
دـ سنهای شکاری از خانواده Anthoeoridae ,Nabidae
2ـ
مبارزه زراعی
شته مومی سیب چون مکانهای سایهدار را ترجیح میدهد لذا در
باغات سیب از کاشت پرپشت درختان بایستی اجتناب کرده و به هرس آنها دقت لازم مبذول
داشت همواره جریان هوا و نفوذ اشعههای خورشیدی را به داخل درختان امکانپذیر ساخت.
چون شتهها اکثراً در داخل زخمهای درختان و یا در محلهای بریده و هرس شده آنها
مستقر میشوند لذا این قسمتها نباید به حال خو رها شوند. همچنی شاخههای گالدار و
یا سرشاخههای مورد هجوم بایستی به طور مرتب قطع شده و نابود گردند.
3ـ کاشت
واریتههای مقاوم
تحقیقات ایستگاه East-Malling نشان میدهد که واریتههای
Northern spy و Winter majetin تقریباً مورد هجوم شته مومی واقع
نمیشوند.
کنترل شیمیایی:
1. تیومتون(اکاتین) EC60% و 1در
هزار
2. اکسی دیمتون متیل EC25% و 1 درهزار
3. پیریمیکارب(پریمور)
Df50% و 5/.
درهزار
شته
سبز سیب Green apple aphiAphis pomi
(Hom.: Aphididae)
این
شته در سراسر کشور هر جا که سیب کشت شود وجود دارد. این آفت به برگ و نوک شاخههای
نورس، جوانهها حتی گلها نیز خسارت میزند و باعث کم شدن محصول میگردد. گیاهان
میزبان آن شامل سیب، گلابی، به، زالزالک و ازگیل میباشد. در نهالستانها و روی
درختان جوان خسارتش بسیار شدید است. حمله شدید آن در باغهای بارده نیز به فراوانی
دیده میشود. در درختان چه پیر و چه جوان پاجوشها بیشتر در معرض حمله این شته قرار
دارند. بر اثر تغذیه این حشره برگهای جوان تغییر شکل میدهند. در این گونه پیچش
برگها غالباً عرضی است. به عبارتی کلیتر برگهای جوان انتهایی بیشتر از همه در
معرضحمله قرار دارند و بیشترین خسارت را
میبینند.
زیستشناسی
سیکل زندگی این شته از نوع
Holocyclic میباشد. زمستان گذرانی به صورت تخم است. این تخمها معمولاً روی
شاخههای یکساله گذاشته میشوند. روی شاخههای سنین دیگر نیز ممکن است بتوان تخمی
پیدا نمود. زمان تفریخ تخمها مصادف با باز شدن جوانههاست. فعالیت بهار این آفت
شدید است و روی اعضا فعال و جوان گیاهی به سرعت به زندهزایی ادامه داده و مهمترین
خسارت خود را در همان زمان وارد میآورد.
با بالا رفتن
جمعیت، بالدارهایی در مجموعه شتهها ظاهر میشوند که انتشار آفت را به سایر درختان
میزبان که در مجاورت قرار دارند به عهده میگیرند. این شته میزبان ثانوی برای
تابستان گذرانی ندارد به عبارت دیگر تمام نسلهای خود را روی درختان میوه سردسیری که
قبلاً اسامی آنها ارائه شد طی مینماید و اگر مشاهده میشود که در طول تابستان
جمعیت آن به شدت کاهش مییابد به علت مهاجرت به طرف میزبانهای ثانوی نیست بلکه این
کاهش نتیجه اثر حرارت شدید محیطی، ایجاد تغییراتی در شیره گیاهی و فعالیت قابل توجه
دشمنان طبیعی این شته میباشد. از اوایل پاییز به بعد در جمعیت این شته فزونی
محسوسی در مقایسه با جمعیت تابستانی پدیدار میگردد. افراد جنسی از اواخر مهر شروع
به ظاهر شدن میکنند و تخمریزی تقریباً بلافاصله آغاز
میگردد.
تعداد نسل شته سبز سیب در سال بر حسب شرایط آب و هوایی محل
فرق کرده و معمولاً 15 تا 20 نسل در سال تولید میکند. این شته یک میزبانه
است.
کنترل شیمیایی:
اگر شتهها موجب پیچیدگی برگ شوند یا تولید گال
نمایند از سموم سیستمیک مانند اکسی دی متون متیل (متاسیستوکس) و تیومتون (اکاتین)
استفاده میشود ولی اگر موجب پیچیدگی نشوند از پریمیکارب (پریمور) که یک شته کش
اختصاصی است، استفاد میشود. برای مبارزه با شتههای سبزی و جالیزی از هپتنوفوس
(هوستاکوئیک) استفاده میشود چون اثر سریع داشته ولی کم دوام است.همچنین سموم پر
دوام در اوایل فصل مصرف شود.
1. تیومتون(اکاتین) EC 60 % یک در
هزار
2. اکسی دیمتون متیل EC25% یک درهزار
3. مالاتیون EC25% دو
درهزار
4. پیریمیکارب(پریمور) Df50% نیم درهزار
5. پیریمیکارب WP50%
نیم درهزار
6. هپتنفوس EC50% یک در هزار
7. دیازینون EC60% یک در
هزار
سنک
گلابی (Pear lace bug)Stephannts pyri
(Hem.:
Tingitidae)
در تمام مناطق میوهخیز کشور یافت میشود. میزبان آن
سیب، گلابی و در درجه دوم به گیلاس و گاهی نیز هلو، زردآلو، گوجه، زالزالک و ازگیل،
به ژاپونی و گل سرخ خسارت وارد میآورد. برگها در محل تغذیه فاقد کلروفیل شده و بهص
ورت نقاط زرد رنگ در سطح فوقانی برگ دیده میشود. این نقاط با تغذیههای مداوم
قهوهای شده و سپس برگها میریزند. حشره کامل و پورهها پشت برگها فضولاتی تولید
میکنند که به صورت نقاط سیاه رنگ همراه با مایع چسبندهای میباشد. درختان آلوده
ضعیف شده برگها قبل از خزان میریزند. اگر شدت آلودگی زیاد باشد میوهها هم ریزش
میکنند.
زیستشناسی
زمستان را به صورت حشره کامل که از لحاظ جنسی
هنوز بالغ نشده است در زیر پوستک درختان و زیر برگهای خشک درز و شکاف تنه درخت و
دیوار و سایر پناهگاهها به سر میبرد. طول بدن حشرات کامل حدود 3 تا 4 میلیمتر و به
رنگ قهوهای مایل به خاکستری میباشد. بالها مشبک، طول بالها تقریباً دو برابر طول
بدن است. در بهار حشرات کامل مصادف با باز شدن کامل برگها ظاهر میشودند و پس از
جفتگیری حشرات ماده داخل نسج در سطح زیرین برگ تخمریزی میکنند و روی آنها را با
ترشحات سیاه رنگ میپوشاند. پورهها به فاصله 30 تا 40 روز از تخم خارج میشوند.
دوره پورگی 4 تا 5 هفته و در این مدت پورهها 5 بار جلد عوض میکنند. 2 تا 3 نسل در
سال دارد.
مبارزه
1ـ از بین بردن برگهای خشک و پوستکهای تنه
درختان
2ـ شخم پاییزه
3ـ استفاده ازسموم فسفره آلی ماند اکامت و
زولون
سرخرطومی
سیب Apple blossom weevil Anthonomus pomorum
(Col.:
Curculionidae)
میزان اصلی آن سیب و علاوه بر آن به سایر درختان میوه
دانهدار هم خسارت میزند، حشره کامل قبل از جفتگیری و تخمریزی از جوانهها، برگ،
گلهای هنوز کاملاً بسته، حتی شاخههای بسیار کوچک حامل جوانههای گل و برگ تغذیه
میکند. لارو نیز از اندامهای زایا نظیر پرچمها و تخمدانهای گل و میوه جوان تغذیه
میکند. غنچههای مورد حمله باز نشده، گلبرگها خشک، غنچهها قهوهای و بسته باقی
میمانند و سوراخی در آن بوجود میآید. در داخل غنچه آلوده تخم، لارو یا شفیره آفت
ملاحظه میگردد.
زیستشناسی
حشره کامل در شکاف
یا زیر پوست تنه درختان و یا پناهگاههای دیگر زمستان را به سر میبرد. در اواخر
اسفند و یا فروردین پناهگاههای زمستانی را ترک کرده و شروع به تغذیه از غنچهها
مینماید. مادهها یک تا دو روز پس از جفتگیری شروع به تخمریزی داخل غنچههای سبز
میکنند. حشره ماده با خرطوم خود سوراخی در غنچه ایجاد میکند سپس چرخیده و انتهای
شکم را در مقابل سوراخ قرار داده و تخمریزی میکند. تخم پس از 5 تا 15 روز تفریخ
شده و لاروها پس از 2 تا 3 هفته تغذیه در داخل غنچهها تبدیل به شفیره میگردند.
دوره شفیرگی یک تا دو هفته میباشد. سپس سرخرطومیهای نسل جدید غنچه را سوراخ کرده
و از آن خارج میشوند و در پناهگاههای مختلف زمستان گذرانی میکند. این حشره یک نسل
در سال دارد.
کنترل شیمیایی:
از سموم توصیه شده در مرحله غنچه قبل
ازباز شدن گلها استفاده می کنیم
1. اندوسولفان EC35% و 1.5 درهزار
2.
دیازینون wp40% و 1در هزار
3. فوزولن EC35% و 1.5 در هزار
کرم
جگری یا کرم نجار (Goat moth)Cossus cossus
(Lep: ossidae)
این
آفت از نظر خسارت کم و بیش زمانند پروانه فری میباشد. بیشتر در نواحی معتدله سرد و
مرطوب انتشار دارد. حشره کامل به رنگ قهوهای مایل به خاکستری است و عرض آن با
بالهای باز گاهی به 80 میلیمتر میرسد. لاروهای جگری رنگ هستند بدین ترتیب که قسمت
پشتی قهوهای مایل به قرمز و در پهلو زرد پررنگ به نظر میرسند. (لاروهای کامل
طولشان به 100 میلیمتر هم میرسد).
از نظر گیاهان میزبان این آفت به
سیب، گلابی، به، گوجه و بسیاری از درختان غیرمثمر و جنگلی حمله مینماید. در این
بین، درختان سیب بیشتر مورد حمله قرار میگیرند. گفته میشود که این آفت به درختان
مسن بیشتر حمله میکند. رژیم غذایی این آفت چوبخواری است لاروها از منطقه پوستی،
کامبیوم و چوب درختان میزبان تغذیه میکنند. این گونه درختان که از بین ضعیفها
انتخاب میگردند دچار ضعف بیشتری شده نهایتاً با حمله سایر حشرات چوبخوار نابود
میگردند. برخلاف کرم خراط این لاروها به ندرت به شاخههای جوان خسارت وارد
میکنند.
زیستشناسی
زمستان گذرانی به صورت لارو در درون تنه
درختان و بدون دیاپوز اجباری است. هر دو سال یک نسل دارد. لارو پس از تکمیل رشد خود
برای شفیره شدن خود را به نزدیکی سوراخ ورودی میرساند. لارو با استفاده از ترشحات
بزاقی خانه شفیرگی آمیخته از خاک و ذرات چوب ساخته و تبدیل به شفیره میشود. دوره
شفیرگی 3 تا 4 هفته و حتی گاهی 6 هفته طول میکشد. ظهور حشرات کامل در اواخر بهار و
اوایل تابستان صورت میگیرد. حشره ماده پس از جفتگیری تخمهمای خود را به صورت
دستههای 15 تا 50 تایی در شکاف پوست تنه درخت قرار میدهد. حداکثر تعداد تخم از
1400 تا 1900 متغیر و به طور متوسط 1000 عدد است. دوره جنینی تخم 14 روز سپس
لاروهای جوان خارج و وارد پوست میشوند و از قسمتهای درونی تنه و شاخه تغذیه
مینمایند.
مبارزه
1. چون سوراخ خروجی و ورودی لارو حشره یکی است
از طریق مبارزه مکانیکی و با فرو بردن یک مفتول سیمی در دخل سوراخ میتوان لارو را
زخمی کرد یا کشت.
2. با توجه به اینکه حشره فقط درختان پیر و ضعیف را مورد
حمله قرار میدهد رعایت اصول بهداشت بهترین راه پیشگیری از این آفت
میباشد.
3. آبیاری و تغذیه مناسب باعث حفظ فشارآوندی مناسب درگیاه می شود
ولارو آفت نمی تواند به راحتی به چنین گیاهانی حمله کند.
کرم
به Quince mothEuzophera bigella
(
Lep.:pyralidae)
در سال 1342 ضمن بررسیهای دواچی و
اسماعیلی در زمینه زیستشناسی و مبارزه با کرم سیب معلوم گردید که کرمزدگی
میوههای سیب، گلابی و بخصوص به منحصر به کرم سیب نیست و گاهی در میان میوههای
آلوده لاروهای قرمز ارغوانی رنگی مشاهده میشود که اگرچه نحوه خسارت آنها به گونه
کرم سیب شباهت نسبی دارد ولی از نظر شکلشناسی کاملاً قابل تفکیک میباشند. همچنین
مشاهده گردید که تعداد لاروهای ارغوانی رنگ نسبت به کرم سیب هرچه به پاییز نزدیکتر
میشویم در زیر پوستکهای تنه درختان سیب و گلابی بیشتر میشود. با تفکیک لاروها بر
حسب مشخصت ظاهری و قرار دادن آنها در انکوباتور شبپرههایی بدست آمد که از نظر شکل
ظاهری کاملاً از کرم سیب متمایز بودند. نمونههایی از این حشرات برای تشخیص گونه به
زوریخ ارسال گردید و بوسیله سوتر W.Sauter گونه E.bigella تشخیص داده شد. لاروهای
این آفت اخیراً زیر پوست درختان انار مشاهده شده است.
زیستشناسی:
کرم به
زمستان را به صورت لاروهای کامل در داخل پیلههای خاکستری رنگ و کشیده به سر
میبرند. لاروهای زمستان گذران در اواخر اسفندماه به شفیره تبدیل میشوند. شفیره در
اوایل فروردین و کمی قبل از باز شدن شکوفههای سیب به حشرات کامل تبدیل میشوند.
لارو این حشره دارای دو رفتار چوبخواری و میوهخواری است. لاروهای چوبخوار فاقد
دیاپوز اجباری و لاروهای میوهخوار دارای دیاپوز اجباری میباشند. رفتار چوبخواری
در اول فصل (نسل بهاره) مشاهده میشود. برخی از لاروها تا آخر فصل این رفتار را
ادامه میدهند. دوران چوبخواری روی سیب و گلابی و دوران میوهخواری روی به و گردو
انجام میگیرد. پروانههای خارج شده از لاروهای زمستان گذران قسمت اعظم تخمهای خود
را در شکافهای تنه و شاخهها میگذارند و لاروهای حاصل از آنها شروع به چوبخواری
مینماید. محل تغذیه، عمق پوست و ناحیه کامبیوه است. البته تعدادی از تخمها در طول
بهار روی میوهها نیز گذاشته میشوند که لاروهای حاصل هیچگاه قادر به ادامه این
شیوه زندگی نیستند. میوهخواری از اوایل تابستان شروع میگردد. در این زمان تخمها
اغلب به صورت انفرادی وگاهی 2 تا 6 تایی در روی میوه، شکاف تنه درخت گذاشته میشود.
حشرات ماده محل تصال دم میوه را به سطح آن ترجیح میدهند، لاروها بیشتر از فرو
رفتگی محل اتصال دو میوه وارد آن میشوند، در صورتیکه خراشهایی در سطح میوه وجود
داشته باشد از محل خراشها نیز داخل میشوند. یک لارو معمولاً چند میوه را مورد
حمله قرار میدهد. میوههای گردو معمولاً نمیریزند. لاروها از زیر پریکارپ و پوشش
دانه آندوکارپ و گاهی از دانه تغذیه مینمایند. لاروها ممکن است در داخل میوه تبدیل
به شفیره شوند. این آفت در شرایط کرج 3 تا 4 نسل در سال دارد و تراکم آن در نسل آخر
به حداکثر خود میرسد. به همین دلیل خسارت آن در آخر تابستان و پاییز به خصوص روی
سیب و گلاهی و به خیلی شدید است.
کنترل شیمیائی:
1. فوزالن(زولون)
EC35% و 1.5 در هزار
2. آزینفوس متیل(گوزاتیون) EC20% و 2 درهزار
3.
دیازینون EC60% و 1 درهزار
4. دیازینون WP40% و 1.5درهزار
5.
اتریمفوس(اکامت) EC50% و 1در هزار
6. آزینفوس متیل WP20% و 2در هزار
لیسه سیب:Hyponomeuta malinellus(lep,Hyponomeutidae)
میزبان:درختان سیب ولی گاهی
اوقات روی درختان گلابی جنگلی نیز دیده شده.
حشره کامل دارای بالهای رویی
سفید رنگ دارای15_22و بطور متوسط18_19
عد د نقطه سیاه است که در تمام سطح
بال پراکنده اند.بالهای زیری خاکستری متمایل به قهوه ای بوده ودارای موهای
حاشیه ای به همان رنگ.حشره نر را می توان از والوهای انتهای شکم که بسیار
رشد کرده و پوشیده از
پوشش سفید مخملی است تشخیص داد.انتهای شکم ماده متورم
تر از نرو منتهی
به اعضای جنسی می شود که حلقه ای از پو شش مخملی قسمت
بالای
آن را احا طه نموده ا ست.
لیسه سیب در سال فقط یک نسل داشته و
زمستان را به صورت لاروهای نئونات یا جوان که قبلا از تخم خارج شده انددر
زیر پولکی شبیه پوست درخت روی سر شاخه ها می گذرانند.
مبارزه بیو لو
ژیکی: زنبور Compoplex ensator(Ichneumonidae)
Pseudosorcophaga
mamillat,Pimpla turionella
و زنبورEncyryus fusiclolis
(Encyrtidae)
پر
طاووس گلابی Saturnia pyri
(Lep.: Saturnidae)
حشره کامل با
بالهای باز حدود 140 میلیمتر، خاکستری مایل به قهوهای و روی هر بال لکه درشتی شبیه
به چشم وجود دارد. لارو سبز رنگ در حداکثر رشد اندازه آن به 120 میلیمتر میرسد و
روی حلقههای مختلف دارای غدههای آبی رنگ با موهای بلند است. به گلابی، سیب، بادام
و گاهی پسته خسارت میزند. لارو از برگ تغذیه مینماید. زمستان گذرانی به صورت شفره
و یک نسل در سال دارد.
کنترل: با جمعآوری لاروهای
درشت میتوان به روش مکانیکی با آن مبارزه
نمود
پروانه
تخم انگشتری Malacosoma neustria
(Lep: Lasiocampidae)
این آفت به
سیب، گلابی، گوجه، به، گل سرخ، گوجه زینتی و گرهی از درختان جنگلی و غیر مثمر خسارت
میزند و در اثر تغذیه لارو درخت عاری از برگ
میگردد.
زیستشناسی
یک نسل در سال دارد.
زمستان را به صورت دستجات تخم روی شاخه به سر میبرد. 9 ماه از سال حشره به صورت
تخم بوده و در اواسط فروردین ماه تخم تفریخ شده و لاروها به تغذیه از برگها
میپردازند. لاروها ضمن تغذیه به تنیدن تار پرداخته و حتی رگبرگها را نیز میخورند.
اولین شفیره در اردیبهشت ماه تشکیل شده و شب پرهها از اوایل خردادماه ظاهر
میشوند. هر حشره ماده پس از جفتگیری 100 تا 200 عدد تخم
میگذارد.
کنترل:
1ـ هرس شاخههایی که روی آنها تخمگذاری شده است
در انهدام آفت مؤثر است.
2ـ مبارزه شیمیایی در بهار پس از ظهورلاروهای جوان
با یکی از سموم تماسی گوارشی.
سفیده
رگ سیاه(Black – Veined White) Aporia crataegi
(Lep:
Pieridae)
پروانهای سفید رنگ با رگبالهای تیره میباشد. روز پرواز، به طول
20 میلیمتر با شاخک سنجاقی است. در نرها مفصل آخر شاخک و در مادهها چهار مفصل آخر
سفید رنگ است. در اکثر مناق کشور وجود دارد. لارو این آفت از برگهای درختان میوه
مانند سیب، گلابی، گوجه، بادام، آلبالو و گیلاس تغذیه مینماید. زمستان را به صورت
لاروهای غیر کامل (لاروهای سنین 3 و 4) در داخل لانههایی از تارهای خود و برگ
درختان تهیه نموده است به سر برده و یک نسل در سال
دارد.
کنترل:
زنبور Apanteles glomeratus از
Braconidae لاروهای این آفت را پارازیته میکند. بریدن و سوزاندن لانههای زمستانی
آفت، موقع هرس درختان نقش عمدهای در کاهش آفت خواهد
داشت.
پروانه
زنبورمانند درختان سیب Synanthedon myopaeformis
(Lep: Sesiidae)
این
گونه در مناطق وسیع از کشورهای اروپایی و آسیایی انتشار دارد. از آفات مهم درختان
سیب میباشد. لاروهای این آفت در منطقه کامبیوم در زیر پوست تنه درختان، روی تنه و
شاخههای اصلی فعالیت دارند و گاهی باعث خشک شدن کامل درختان
میگردند.
زیستشناسی
زمستان گذرانی این حشره به صورت لاروهای
سنین مختلف در محل تغذیه یعنی دالانهای پیچ و خمدار لارو در زیر پوست میباشد.
لاروها برای تغذیه به چوب آسیبی نمیرسانند بلکه تغذیه آنها از پوست و کامبیوم است.
لاروهای زمستان گذران در بهار سال بعد مجدداً شروع به فعالیت کرده و پس از تکمیل
دوران لاروی در حالی که طول آنها به حدود 15 تا 18 میلیمتر میرسد و به رنگ زرد
عسلی به یک خط تیره پشتی درمیآیند، در زیر پوست تبدیل به شفیره میشوند. لاروها
قبل از شفیره شدن پیلههای مخصوص مرکب از تارهای ابریشمی و خوردههای پوست و فضولات
قهوهای رنگ میسازند و در داخل آن تبدیل به شفیره میشوند. لاروها پس از یک تا دو
هفته و طی دوران شفیرگی کامل شده و پروانهها ظاهر میشوند. این زمان در حدود اواسط
خردادماه تا اوایل تیرماه میباشد. پرواز پروانهها و فعالیتهای حیاتی آنها شامل
جفتگیری و تخمریزی در روز انجام میشود. ماده تخمهای خود را به صورت انفرادی و
گهگاه چند عدد در جوار یکدیگر در شکافها و زخمهای روی پوست تنه و شاخههای قطور
میگذراند. در این رابطه حتی در محل هرس شاخههای قطور نیز تخم این حشره دیده شده
است. در روی تنههای سالم، حشره ماده حتی از ترکهای بسیار خفیف ناشی از تغییرات
اقلیمی و عوامل فیزیولوژیک گیاهی نیز جهت تخمگذاری استفاده
مینماید.
دوره چنینی تخم متفاوت و از 8 تا 20 روز متغیر است.
لاروها پس از خروج از راه شکاف و یا زخمی که تخم در آن گذاشته شده است به داخل پوست
نفوذ نموده و تغذیه را شروع مینمایند. تغذیه هم از بافتهای در حال فساد و هم از
بافتهای تازه میباشد. فضولات لاروی به صورت دانههای ریز قهوهای رنگی بوده که
گهگاه از شکافها بیرون زده و محل فعالیت لاروی را مشخص میسازد. این لاروها تا بهال
سال آینده در همین محلها زمستان را میگذرانند. بنابراین یک نسل در سال
دارد.
کنترل:
در مورد درختان پذیرای این آفت دو نکته بسیار مهم
قابل بحث میباشد.
1ـ بیشتر درختانی که جهت تخمریزی انتخاب میشوند یا رها
شدهاند و یا از نظر کاشت وضعیتی رضایتبخشی ندارند.
2ـ هر نوع شکاف، ترک .
زخم روی تنه و شاخهها باعث جلب این آفت برای تخمریزی خواهد گردید. در این رابطه
حتی ترکها و تغییر شکلهای ناشی از عوامل بیماریزا مانند بیماری معروف قارچی خوره
که در نقاط میوهخیز کوهستانی به فراونی روی درختان سیب رایج است باعث جلب این حشره
برای تخمریزی میگردد. لذا مهمترین طریقه پیشگیری از حمله و خسارت این آفت رعایت
اصول صحیح باغداری، آبیاری به موقع، هرس و پانسمان زخمهای روی تنه با مواد ضدعفونی
کننده و چسب پیوند میباشد. سمپاشی تنه و شاخههای اصلی درخت یک هفته پس از ظهور
حداکثر حشرات کامل در بهار، تراشیدن آن قسمت از پوست تنه که خشک و فاسد شده و
پوشاندن محل زخم با چسب پیوند بسیار مؤثر است.
3- دادن کودهای ازته و
حیوانی و انجام آبیاری کافی موجب رشد سریع پوست و خفته کردن آفت میگردد.
4-
سموم فسففره 2-3در هزار
- اندوسولفان(تیودان)
کرم به Quince mothEuzophera bigella
Lep.:pyralidae
در سال 1342 ضمن
بررسیهای دواچی و اسماعیلی در زمینه زیستشناسی و مبارزه با کرم سیب معلوم گردید
که کرمزدگی میوههای سیب، گلابی و بخصوص به منحصر به کرم سیب نیست و گاهی در میان
میوههای آلوده لاروهای قرمز ارغوانی رنگی مشاهده میشود که اگرچه نحوه خسارت آنها
به گونه کرم سیب شباهت نسبی دارد ولی از نظر شکلشناسی کاملاً قابل تفکیک میباشند.
همچنین مشاهده گردید که تعداد لاروهای ارغوانی رنگ نسبت به کرم سیب هرچه به پاییز
نزدیکتر میشویم در زیر پوستکهای تنه درختان سیب و گلابی بیشتر میشود. با تفکیک
لاروها بر حسب مشخصت ظاهری و قرار دادن آنها در انکوباتور شبپرههایی بدست آمد که
از نظر شکل ظاهری کاملاً از کرم سیب متمایز بودند. نمونههایی از این حشرات برای
تشخیص گونه به زوریخ ارسال گردید و بوسیله سوتر W.Sauter گونه E.bigella تشخیص داده
شد. لاروهای این آفت اخیراً زیر پوست درختان انار مشاهده شده
است.
زیستشناسی:
کرم به زمستان را به صورت لاروهای کامل در داخل
پیلههای خاکستری رنگ و کشیده به سر میبرند. لاروهای زمستان گذران در اواخر
اسفندماه به شفیره تبدیل میشوند. شفیره در اوایل فروردین و کمی قبل از باز شدن
شکوفههای سیب به حشرات کامل تبدیل میشوند. لارو این حشره دارای دو رفتار چوبخواری
و میوهخواری است. لاروهای چوبخوار فاقد دیاپوز اجباری و لاروهای میوهخوار دارای
دیاپوز اجباری میباشند. رفتار چوبخواری در اول فصل (نسل بهاره) مشاهده میشود.
برخی از لاروها تا آخر فصل این رفتار را ادامه میدهند. دوران چوبخواری روی سیب و
گلابی و دوران میوهخواری روی به و گردو انجام میگیرد. پروانههای خارج شده از
لاروهای زمستان گذران قسمت اعظم تخمهای خود را در شکافهای تنه و شاخهها میگذارند
و لاروهای حاصل از آنها شروع به چوبخواری مینماید. محل تغذیه، عمق پوست و ناحیه
کامبیوه است. البته تعدادی از تخمها در طول بهار روی میوهها نیز گذاشته میشوند که
لاروهای حاصل هیچگاه قادر به ادامه این شیوه زندگی نیستند. میوهخواری از اوایل
تابستان شروع میگردد. در این زمان تخمها اغلب به صورت انفرادی وگاهی 2 تا 6 تایی
در روی میوه، شکاف تنه درخت گذاشته میشود. حشرات ماده محل تصال دم میوه را به سطح
آن ترجیح میدهند، لاروها بیشتر از فرو رفتگی محل اتصال دو میوه وارد آن میشوند،
در صورتیکه خراشهایی در سطح میوه وجود داشته باشد از محل خراشها نیز داخل
میشوند. یک لارو معمولاً چند میوه را مورد حمله قرار میدهد. میوههای گردو
معمولاً نمیریزند. لاروها از زیر پریکارپ و پوشش دانه آندوکارپ و گاهی از دانه
تغذیه مینمایند. لاروها ممکن است در داخل میوه تبدیل به شفیره شوند. این آفت در
شرایط کرج 3 تا 4 نسل در سال دارد و تراکم آن در نسل آخر به حداکثر خود میرسد. به
همین دلیل خسارت آن در آخر تابستان و پاییز به خصوص روی سیب و گلاهی و به خیلی شدید
است.
کنترل شیمیائی:
1. فوزالن(زولون) EC35% و 1.5 در هزار
2.
آزینفوس متیل(گوزاتیون) EC20% و 2 درهزار
3. دیازینون EC60% و 1 درهزار
4.
دیازینون WP40% و 1.5درهزار
5. اتریمفوس(اکامت) EC50% و 1در هزار
6. آزینفوس
متیل WP20% و 2در
هزار
سمپاشی
پیش بهاره (زمستانه)درختان دانه دار(سیب وگلابی)
مناسبترین زمان سمپاشی از
اغاز تورم جوانه ها تا مرحله صورتی رنگ شدن غنچه ها (قبل از باز شدن
گلها)میباشد.
این توصیه بمنظور مبارزه با مراحل زیستی مختلف افاتی مانند کنه
ها-شته ها –شپشکهای نخودی –پسیل گلابی –لیسه درختان میوه –کرمهای جوانه خوار صورت
می گیرد.
فرمول سمپاشی: روغن ولک 10تا20 در هزار
سموم حشره کش
نام
سم
گوزاتیون
مالاتیون
دیازینون-زولون
کنفیدور
دورسبان
میزان
2در
هزار
2درهزار
5/1درهزار
5/0در هزار
5/1در
هزار
برای مبارزه با تخم کنه می توان از اپلو به نسبت 5/0در
هزار با روغن مخلوط نمود .
جهت کنترل بیماری اتشک و افات به صورت توام میتوان از
تر کیب بردو وروغن به نسبت 2در صد در اغاز تورم جوانه ها و نسبت 1در صد در مرحله
غنچه صورتی استفاده نمود.
در صورت مصرف قارچکشهای بنومیل و دودین برای مبارزه با
لکه سیاه سیب و گلابی این سموم چند روز بعد همزمان با باز شدن جوانه های برگ و بعد
از روغن محلول پاشی گردد واز اختلاط سموم قارچکش فوق با روغن خودداری شود.